สอนแม่จัดระเบียบบ้าน (ไม่ง่ายนะจ๊ะ) ภาค ตะลุยแดนพิศวง (1)

“แม่เก็บถุงพลาสติกเยอะมากเลยค่ะ เตือนแล้วก็ไม่ฟัง”

“พ่อเรา มีพวกอุปกรณ์ช่าง รกมาก ไม่เคยดูแลเลย”

ต้องมีหลายคนบ่นพ่อแม่ที่บ้านแบบนี้กันแน่นอนว่า ชอบเก็บของจนรก หรือไม่ก็เป็นพวกเก็บสมบัติบ้า ของที่เรามองว่าไม่มีประโยชน์แล้ว อย่างเช่น ถุงพลาสติก ถุงกระดาษ หนังยาง น็อต ตะปู ไว้มากจนเกินพอดี

แม่ก็คือแม่ ที่ชอบเก็บของสารพัด จนบ้านรก

ในมุมหนึ่งของบ้านเรา จะมีมุมมิติลี้ลับ หรือเป็นหลุมดำของห้อง ที่ดูดกลืนทุกสิ่งของเอาไว้

เราเคยพยายามทำหลายวิธีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการแอบเทของทิ้ง หรือช่วยจัดระเบียบให้ด้วยตัวเอง แต่ต้องแอบทำลับหลังไม่งั้นแม่จะต้องบ่นหรือมาคอยพูดห้ามไม่ให้เรามายุ่งกับพื้นที่หรือสิ่งของของเขา พอนานวันเข้า จากที่พูดเตือน บ่น จะพัฒนามาสู่การเกิดสงครามย่อยๆ เพราะเชื่อว่าหลายคนเวลาเห็นมุมรกๆ อยู่ประจำจะต้องเกิดอารมณ์หงุดหงิด ชวนน่าโมโหแน่นอน

เราลองพยายามทำหลายวิธี เราก็ค้นพบว่า วิธีที่จะเกลี้ยกล่อมให้คนอื่นมาจัดระเบียบบ้านได้ดีที่สุด คือ “การจัดระเบียบสิ่งของของตัวเอง” ให้เรียบร้อยอยู่ตลอดเวลา เพราะการพยายามทำให้พื้นที่ของเราเป็นระเบียบตลอด

จริงๆ แล้วเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมาก และต้องใช้ความพยายามอย่างสม่ำเสมอ และถ้าวันหนึ่งเราทำได้ดีมากพอ จะทำให้คนรอบข้างๆ เริ่มจะลองจัดระเบียบตามเราได้อย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกัน

มองอีกด้าน น่าจะเป็นพฤติกรรมเลียนแบบ ถ้าคนหนึ่งในบ้านทำได้ สมาชิกคนอื่นๆ ที่เห็นก็อยากลองทำตามบ้าง เพราะแต่ละคนจะมีความพร้อมในการเริ่มจัดบ้านแตกต่างกัน และถ้าวันหนึ่งที่สมาชิกในบ้าน เกิดอยากลองจัดบ้านด้วยตัวเอง นั่นจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุด

หลังจากเรา หันกลับมาจัดพื้นที่ของตัวเองให้เป็นระเบียบ ถ่ายรูปส่งให้แม่ดูบ่อยๆ เล่าเรื่องที่เราลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง จู่ๆ วันหนึ่งแม่ก็พูดชวนขึ้นมาว่าให้เราไปช่วยแม่จัดระเบียบของเขาให้หน่อย

“ยุทธการป่าล้อมเมือง” ใช้ได้ดีกับการชักชวนพ่อแม่(หรือลูกๆ )มาจัดบ้านได้ด้วย

และนี่คือก้าวแรก สู่การเข้าไปในดินแดนพิศวง ที่เราจะต้องเข้าไปช่วยจัดระเบียบสิ่งของกัน

DO

1. พยายามใช้การพูดคุย เพื่อหาเหตุผล ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมทิ้งของ อย่าดุ ด่า หรือตะคอก แต่ควรพูดจาแบบใจเย็น (ถ้าเผลอเสียงดัง ก็คุมสติกลับมาให้ไวนะ เราก็เผลอหลุดดุใส่เหมือนกัน) เช่นถามว่า ทำไมถึงอยากเก็บ เก็บไว้นานแล้วหรือยัง จำได้ไหมว่าเคยเก็บของชิ้นนี้ ถ้าเก็บแล้วชีวิตเราจะเป็นยังไง ถ้าไม่มีมันเลย เราจะอยู่ได้ไหม (ข้อนี้ทำยากสำหรับหลายๆ คน คิดซะว่าเป็นการฝึกขันติแบบหนึ่ง)

Don’t

1.อย่าบังคับหรือฝืนใจให้คนในบ้านต้องจัดบ้านตามใจเรา สิ่งที่เราควรทำและให้ความสำคัญมากๆ คือการจัดระเบียบข้าวของของตัวเองให้ดีที่สุดก่อน หลายคนชอบบ่นว่าคนอื่นทำบ้านรก แต่ลืมมองว่าตัวเราเอง นี่แหละ ก็มีข้าวของรกเหมือนกัน (ในสายตาของเรา สิ่งของๆ คนอื่น มันจะดูเป็นขยะเสมอ)

2.ไม่ควรแอบเอาสิ่งของของพ่อแม่ไปทิ้ง หลายคนคิดว่าเป็นการช่วยระบายขยะออกจากบ้าน ที่เร็วที่สุด ไม่ต้องไปโต้เถียงกัน (เคยเจอ คนรู้จักมาเล่าว่า แฟนมีลิปสติกจนล้นบ้าน เลยใช้วิธีแอบเอาไปโยนทิ้ง หรือบริจาค แต่สุดท้ายบ้านก็ยังรกด้วยลิปสติก)

จริงๆ แล้วนี่เป็นการแก้ไขที่ปลายเหตุ เพราะพ่อแม่จะไม่ฝึกการตัดสินใจในการส่งต่อสิ่งของ และจะสะสมสิ่งของมาเรื่อยๆ การช่วยกันจัดบ้าน และพูดคุย หาเหตุผลในการเก็บและทิ้ง จะเป็นการฝึกพ่อแม่ ที่ช่วยแก้ปัญหาระยะยาวได้ดีที่สุด